گالوانيزاسيون قطعات و سازه هاي فلزي به منظور جلوگيري از خوردگي و مقاوت بيشتر در مقابل تاثيرات آب و هوايي انجام ميشود پيشينه اين دانش به سالهاي 1737الي 1798 برميگردد که يک دانشمند اليتاليايي در سال 1775 از دانشگاه BOLOGENS در مقام پرفسوري اين دانشگاه در رشته کالبد شناسي به صورت اتفاقي دريافت که پاي قورباغه مرده زماني که يک تکه فلز آن را لمس ميکند حرکت مي کند او از اين طريق دريافت که فلزات بر روي موجودات زنده اثر الکتروشيميايي ايجاد مينمايند گالواني نتايج کارهايش را در سال 1791 منتشر کرد پژوهشهاي او راه را براي اتخاذ تصميميات بزرگ در بين دانشمندان اين عرصه هموار تر نمود. تا آن جا که ولتا نيز يک ايده مخالف را پيشنهاد کرد او فکر ميکرد دليل اين موضوع قوس فلزي ميباشد بعد از اين مجموعه آزمايشات، بحث و بررسي روي الکترو تراپي در موجودات زنده آغاز شد.
آلساندو ولتا در سال 1745الي 1827 تحت تاثير کارهاي گالواني بود او به اين موضوع فکر ميکرد که فلزهاي متفاوت روابط الکتريکي متفاوتي دارند واز اين حالت ميتوان در توليد انرژي استفاده نمود اين دانشمند از طريق پيوند روي و مس انرژي به وجود آورد. وي باتري را در سال 1799 توليد کرد وانستيتو رويال اين باطري را ثبت کرد.
همفري ديوي در سال 1778 الي 1829 با توجه به تجربيات ولتا فعاليت خود را شروع کرد و پژوهش هايش را بر روي نتايجي که از رفتار متفاوت فلزات بر اساس ماهيت شيمايي متفاوتشان به دست مي آورد متمرکز نمود ولتا بيشتر بر روي انرژي که از تماس فلزات مختلف باهم به وجود مي آمد کارکرد تماس دونوع فلزات متفاوت يک واکنش شيميايي را به وجود مي آورد و اين واکنش سرانجام موجب ايجاد نوعي از پوشش الکتريکي گرديد ( گالوانيزه سرد)او دريافت که فلزات را ميتوان توسط فلزات ديگر پوشش داد.
در سال 1742 ملوين (شيميست فرانسوي) در پايان نامه خود در دانشگاه رويان فرانسه روش جديدي از پوشش آهن که به وسيله غوطه ور کردن فلزات در روي مذاب به وجود مي آيد را ارئه کرد در سال 1863 سورل ديگر دانشمند فرانسوي پوشش دادن آهن با روي مذاب را پس از شستشوي آن با اسيد سولفوريک 9% و سپس فلاکسينگ آن با کلريد آمونيوم ارائه نمود.
